Cyclo‐oxygenase (COX) inhibitors for treating preterm labour

ACHTERGROND: Vroeggeboorte is een belangrijke oorzaak van perinatale sterfte en morbiditeit. Cyclo-oxygenase (COX) remmers remmen samentrekkingen van de baarmoeder, zijn gemakkelijk te beheren en hebben minder maternale bijwerkingen in vergelijking met conventionele tocolyse. Er zijn echter nadelige effecten zijn gemeld op de foetus en het pasgeboren als gevolg van blootstelling aan COX-remmers. Doelstellingen: de effecten op maternale, foetale en neonatale uitkomsten van COX-remmers toegediend als een tocolytisch agent om vrouwen in de vroegtijdige weeën te beoordelen in vergelijking met (i) placebo of geen interventie en (ii) andere tocolyse. Bovendien de effecten van niet-selectieve COX inhibitoren vergelijken met selectieve COX-2 inhibitoren. Zoekstrategie: We zochten de Cochrane Zwangerschap en Bevalling Group Trials Register (augustus 2004). We hebben ook contact opgenomen met erkende experts en kruisverwijzingen relevant materiaal. We hebben de zoektocht van de Cochrane Zwangerschap en Bevalling Group Trials Register op 1 oktober 2009 en de resultaten toegevoegd aan de indeling in afwachting van sectie. SELECTIECRITERIA: Alle gepubliceerde en ongepubliceerde gerandomiseerde studies waarin de COX-remmers werden gebruikt voor tocolyse voor zwangere vrouwen tussen 20 en 36 voltooide weken zwangerschapsduur. Gegevensverzameling en-analyse: Drie auteurs onafhankelijk geëvalueerd methodologische kwaliteit en de opgehaalde gegevens. We zochten aanvullende informatie van proef auteurs. Belangrijkste resultaten: Deze beoordeling omvat uitkomst gegevens van 13 studies met een totaal van 713 vrouwen. De niet-selectieve COX remmer werd indomethacine gebruikt 10 proeven. In vergelijking met placebo, COX-inhibitie (indometacine alleen) resulteerde in een vermindering van de bevalling vóór 37 weken zwangerschap (relatief risico (RR) 0,21; een onderzoek, 36 vrouwen), een toename van de zwangerschapsduur (gewogen gemiddelde verschil (WMD) 3.53 weken) en geboortegewicht (WMD 716,34 g, twee studies, 67 vrouwen). In vergelijking met andere tocolytische, COX remming resulteerde in een vermindering van de geboorte voor 37 weken zwangerschap (RR 0,53, drie studies, 168 vrouwen) en een vermindering van de moeder van bijwerkingen, die beëindiging van de behandeling (RR 0,07; vijf proeven en 355 vrouwen) . Een vergelijking van niet-selectieve COX-remmers ten opzichte van een COX-2 remmer (twee studies, 54 vrouwen) toonde geen verschillen in maternale of neonatale uitkomsten. Vanwege de kleine aantallen, alle schattingen van inwerkingtreding zijn onnauwkeurig en moeten met voorzichtigheid worden geïnterpreteerd. Mogelijke schadelijke effecten van COX remming op de foetus, kunnen pasgeboren of moeder niet voldoende worden omdat er onvoldoende gegevens beoordeeld. Auteurs CONCLUSIES: Er is onvoldoende informatie opgesteld die als basis beslissingen te nemen over de rol van COX remming voor vrouwen in premature arbeid. Verder goed opgezette studies nodig. [Opmerking: De 11 citaties in de wacht indeling gedeelte van de herziening kan verandering in de conclusies van het onderzoek een keer beoordeeld.]