The sensitivity and specificity of the Slump and the Straight Leg Raising tests in patients with lumbar disc herniation.

ACHTERGROND: Een correcte en specifieke diagnose voorkomt dat de recidieven van lage rugpijn en chronische pijn aan de wervelkolom. Het lichamelijk onderzoek is het meest nuttig instrument zijn om de diagnose. De examinator moet erop gericht zijn de exacte weefsel dat de pijn het gevolg is van om de specifieke diagnose vast te stellen. Lumbale hernia is een ziekte die lichamelijk onderzoek, symptomen en bevindingen over beeldvormende techniek niet altijd correleren met elkaar. De Straight Leg Raising (SLR) test is gebruikt als de primaire test om de diagnose lumbale herniations en voldoet aan hoge correlatie hebben met de bevindingen over de werking sinds de gevoeligheid hoog is in slechts schijf herniations leidt tot root-compressie die uiteindelijk kan het nodig zijn werking. Meer gevoelige test, net als de Slump, kan gebruikt worden in herniations waarin de SLR negatief is. De Slump-test is eigenlijk een variant van de SLR en de Lasègue de tests in het zittende positie en is een progressieve serie manoeuvres ontworpen om de heupzenuw wortels plaatsen steeds meer onder spanning. Bij elke stap in de procedure, de patiënt informeert de onderzoeker wat er wordt gevoeld en of radiculaire pijn wordt geproduceerd. Als gevolg hiervan, de slump geldt tractie aan de zenuwwortels door de integratie van de wervelkolom en de heup flexie in het been omhoog en zou de onderzoeker van de aanwezigheid van zenuwwortel compressie te waarschuwen wanneer er een negatieve SLR test. DOEL: Deze studie gemeten de gevoeligheid en specificiteit van de Slump test en met de SLR-test bij patiënten met en zonder lumbale herniations vergelijken. METHODEN: Een prospectieve case-control studie van 75 patiënten met klachten die wijzen op lumbale hernia werd uitgevoerd in de poliklinieken van de afdeling neurochirurgie van een toestand academisch ziekenhuis. Vijfenzeventig verwezen of zelf-opgenomen patiënten met een lage rug-, been-, of een lage rug-en beenpijn die had resultaten van magnetic resonance imaging (MRI) van de lumbale wervelkolom werden opgenomen in de studie. Achtendertig patiënten vertoonden tekenen van herniatie aangetoond door MRI. Controle patiënten (n = 37) had geen disc bobbels of herniations op MRI. Zowel de Slump en SLR tests werden uitgevoerd tijdens de beoordeling van alle patiënten door de tweede auteur. De MRI-resultaten werden beoordeeld en geregistreerd door de eerste auteur. RESULTATEN: De Slump-test bleek gevoeliger (0,84) dan de SLR (0,52) bij de patiënten met lumbale schijf herniations. Maar de SLR gevonden iets meer specifieke test (0,89) dan de slump (0,83) zijn. CONCLUSIE: De Slump test kan vaker worden gebruikt als een gevoelige lichamelijk onderzoek hulpmiddel bij patiënten met symptomen van de lumbale schijf herniations. In tegenstelling, als gevolg van de hogere specificiteit, kan de SLR-test in het bijzonder helpen bij het identificeren van patiënten die herniations met root-compressie die operatie.