Bendamustine for patients with indolent B cell lymphoid malignancies including chronic lymphocytic leukaemia

ACHTERGROND: Indolente B-cel lymfoïde maligniteiten zijn folliculair lymfoom, kleine lymfatische lymfoom, mantelcellymfoom, lymphoplasmacytic lymfoom en marginale zone lymfomen. Chronische lymfatische leukemie (CLL) is een lymfoïde maligniteit vergelijkbaar kleine lymfocytische lymfomen (SLL) in de leukemische fase. Indolente lymfoïde maligniteiten waaronder CLL wordt gekenmerkt door trage groei, een hoge initiële respons en een relapsing en progressieve ziekte natuurlijk. Gevorderde stadia van indolent B-cel lymfoïde maligniteiten zijn vaak ongeneeslijk. Indien symptomen of progressie van de ziekte optreedt, wordt chemotherapie plus rituximab aangegeven. Geen chemotherapie is aangetoond dat algehele overleving te verbeteren vergeleken met een ander regime. Bendamustine doeltreffend is bij de behandeling van patiënten met indolente B-cel lymfoïde maligniteiten. Een aantal gerandomiseerde gecontroleerde studies hebben het effect onderzocht van bendamustine in vergelijking met andere chemotherapie bij deze patiënten. Betere ziektebestrijding zonder overlevingsvoordeel wordt getoond. DOELSTELLINGEN: Om de effectiviteit van bendamustine therapie te evalueren voor patiënten met een indolent B-cel lymfoïde maligniteiten waaronder CLL. Zoekmethoden: We elektronisch doorzocht de Cochrane Central Register of Controlled Trials (CENTRAL) (De Cochrane Library 2012, Issue 2) MEDLINE (1966 tot en met mei 2012), EMBASE (1974 tot november 2011), seringen (1982 tot en met mei 2012), databanken van de lopende studies (toegankelijk 30 april 2012) en relevante conference proceedings. We zochten referenties geïdentificeerde proeven en contact opgenomen met de eerste auteur van elke opgenomen proces. SELECTIECRITERIA: Gerandomiseerde gecontroleerde onderzoeken die een bendamustine-bevattende regime in vergelijking met andere chemotherapie met of zonder immunotherapie. Gegevensverzameling en-analyse: Twee auteurs een onafhankelijke deskundige getaxeerd de kwaliteit van elk onderzoek en geëxtraheerd gegevens van opgenomen studies. We schatten en samengevoegd hazard ratio (HR) en risico's (RR) met 95% betrouwbaarheidsintervallen (CI). BELANGRIJKSTE RESULTATEN: We waren vijf proeven randomiseren 1343 volwassen patiënten in de systematische review. Toewijzing en verblindende onduidelijk waren in drie proeven en adequaat in twee. Onvolledige resultaat gegevens en selectieve rapportage waren voldoende in alle studies. Trials gevarieerd in het type lymfoïde maligniteit, bendamustine regime en de referentie behandeling. In de drie proeven die patiënten met folliculair lymfoom, mantelcellymfoom en andere indolente lymfomen omvatten de comparator behandeling was cyclofosfamide, een combinatie van cyclofosfamide, vincristine, doxorubicine en prednison en fludarabine. Twee studies includeerden alleen patiënten met CLL en vergeleken bendamustine met chloorambucil, en voor fludarabine. We hebben geen onderzoek naar een meta-analyse te wijten aan de klinische heterogeniteit tussen de studies. Bendamustine had geen statistisch significant effect op de totale overleving van patiënten met indolente B-cel lymfoïde maligniteiten een der opgenomen studies (trials van matige kwaliteit). Progressie-vrije overleving was statistisch significant beter met bendamustine behandeling in vergelijking met andere chemotherapie in drie van de vier proeven die gerapporteerd op. Een studie toonde een niet statistisch significante verbetering van PFS. Het risico van graad 3 of 4 bijwerkingen was gelijk toen bendamustine werd vergeleken met CHOP en fludarabine, en hoger in vergelijking met chloorambucil. In vergelijking met chloorambucil kwaliteit van leven werd niet beïnvloed door bendamustine behandeling (een proces, geen meta-analyse). AUTEURS 'CONCLUSIES: Aangezien geen van de momenteel beschikbare chemotherapeutische protocollen voor inductietherapie bij indolente B-cel lymfoïde maligniteiten verlenen een overlevingsvoordeel en als gevolg van de verbeterde progressievrije overleving in elk van de opgenomen studies, en een vergelijkbaar percentage van graad 3 of 4 bijwerkingen kan bendamustine worden overwogen bij de behandeling van patiënten met indolente B-cel lymfoïde maligniteiten. Echter, het onduidelijke effect op de overleving en de hogere mate van bijwerkingen vergeleken met chloorambucil bij patiënten met CLL / SLL ondersteunt het gebruik van bendamustine voor deze patiënten. Het effect van bendamustine in combinatie met rituximab moet worden geëvalueerd in gerandomiseerde klinische studies met meer homogene populaties en de resultaten voor specifieke subgroepen van patiënten per type van lymfoom moeten worden gerapporteerd. Eventuele toekomstige proces dient te evalueren van het effect van bendamustine op kwaliteit van leven.